Podróż przez boczną ścieżkę rzeczywistości wojennej, poprzez losy wielu istot, na których wojna odcisnęła swoje niszczycielskie piętno.
W centrum tej pracy umieszczony jest człowiek, gatunek który sam siebie wywyższył, stwarza światy wadliwe, rozbite, niesprawiedliwe. Okaleczony człowiek może jednocześnie reprezentować ofiarę i sprawcę. Najnowsza technologia, która niszczy ciało jednocześnie je odbudowuje – protezuje.
Krok za krokiem podążamy w nieznane, żaden krok nie przybliża nas do niczego, nie ma nadziei na odwrócenie tego co już się wydarzyło. Wojna dotyczy wszystkich: ludzi i zwierząt – domowych i dzikich, roślin oraz całych ekosystemów. Dlatego w pracy ВОНИ nie mogło zabraknąć przedstawicieli wojennej emigracji zwierząt.
W Ukrainie miejskie lub prywatne schroniska dla zwierząt przystosowane do lokalnych gatunków zamieniły się w miejsca wypełnione menażerią złożoną z uchodźców i uciekinierów z terenów objętych lub zagrożonych walkami. Migranci reprezentują wszystkie kontynenty i kraje, pochodzą z wszystkich klas i kast zwierzęcej społeczności. Dzikie, zdziczałe, w traumie po ostrzale i pożarach, ranne, niewolnicy prywatnych zoo i cyrków, półdzikie od niedawna na ulicy, ukochane domowe w szoku utraty bezpiecznego świata, wyrzucone lub zagubione.
We Lwowie obok siebie spędzają czas pelikany, bociany, kury, kaczki, nutrie i piżmaki, kruki, sowy, małpy kilku gatunków, orzeł, owca i kozioł urodzony już na miejscu z mamy uciekinierki ze wschodu. Psy z Charkowszczyzny, Donbasu i Chersonia, koty z Charkowa. W całej Ukrainie działają schroniska, a podczas wojny stały się często jedyną ostoją, obozami ostatniej nadziei. Oprócz schronisk działały i powstają nowe Sanktuaria dla dzikich zwierząt jak niedźwiedzie i wilki. Drapieżne koty jak lwy, pumy, oceloty rozjeżdżają się po całej Europie. Zwierzęcych emigrantów zarejestrowałem w Schronisku uratowanych zwierząt „Domivka” we Lwowie oraz w Niedźwiedzim Sanktuarium w Domażyr.
Jacek Zachodny urodził się we Wrocławiu w 1969 roku. Jest absolwentem miejscowej Akademii Sztuk Pięknych, studiował również archeologię na Uniwersytecie Wrocławskim. Zajmuje się instalacją, obiektami, malarstwem, wideo, performansem, akcjami w przestrzeni publicznej i projektami społeczno-artystycznymi.
W swojej praktyce często porusza kwestie pamięci, przeszłości i przemijania, ale przede wszystkim interesują go relacje międzyludzkie i międzykulturowe. Część projektów realizuje w podróżach, głównie w Azji. Współpracuje z pismem artystycznym RitaBaum i jest autorem książki Elektryka Duszy.
Współprowadzi wrocławską galerię ArtBrut, współpracując z artystami z niepełnosprawnością intelektualną i ruchową. Jego prace znajdują się w zbiorach publicznych, w tym Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych i Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie. Swoje prace pokazywał w BWA Wrocław, MOCAKU, Entropii, Bunkrze Sztuki, Galerii Potockiej, a także na Międzynarodowym Biennale Sztuki Mediów WRO.
