VR-owy instrument, umożliwiający przestrzenne doświadczenie abstrakcji za pomocą całego ciała.
Projekt VR, który na nowo wymyśla, czym może być kompozycja, wykonanie i odbiór muzyki fortepianowej, łącząc w jedno doświadczenie stany tworzenia jej, grania i słuchania. Zaprasza uszy, oczy i ręce do współdziałania w harmonii podczas interakcji z tym dziełem.
Zacznij od swobodnego rysowania linii w przestrzeni wokół siebie – w miarę rysowania na liniach pojawiają się punkty będące dźwiękami. Te dźwięki szybko się kumulują, tworząc wyraźne frazy melodyczne i rytmy, podczas gdy komputer generuje wokół ciebie złożony audiowizualny taniec. Dzieło umożliwia cielesne, przestrzenne doświadczanie abstrakcji, jakiego nie oferuje żadne inne medium. Instalacja będzie również wykorzystywane jako audiowizualny instrument podczas koncertów na żywo.
Jarosław Kapuściński jest profesorem nadzwyczajnym muzyki na Uniwersytecie Stanforda, gdzie jest także związany z Wydziałem Języków i Kultur Azji Wschodniej. Jego badania koncentrują się na kompozycji intermedialnej, wykonawstwie oraz tradycyjnej estetyce japońskiej. Kapuściński otrzymał granty i zamówienia od wielu międzynarodowych organizacji, w tym National Endowment for the Arts, Gubernatora Generalnego Kanady oraz Institut National de l’Audiovisuel (INA) we Francji. Jego prace zdobywały nagrody na festiwalach w Kanadzie, Francji, Szwajcarii i Stanach Zjednoczonych, a prezentowane były m.in. w nowojorskim MOMA, Spoleto USA, EMPAC NY, Logan Center w Chicago, ZKM w Karlsruhe, Muzeum Królowej Zofii w Madrycie, Biennale Sztuki Mediów WRO, Festiwalu Warszawska Jesień, Creative Media Center w Hongkongu, Benz Arena w Szanghaju oraz National Art Centre w Ottawie. Oprócz działalności artystycznej Kapuściński współtworzył także naukowe strony internetowe o japońskiej muzyce Gagaku (gagaku.stanford.edu) oraz teatrze Nō (noh.stanford.edu).
Marc Downie i Paul Kaiser współpracują jako OpenEndedGroup od 2001 roku. Tworząc w różnych mediach i przestrzeniach, realizują dzieła sztuki przeznaczone na fasady budynków, do galerii, dla tańca, sceny, kina 3D, druku i rzeczywistości wirtualnej. Ich prace reagują na różnorodne techniki – rysunek, film, motion capture, fotografię, muzykę i architekturę. Często łączą trzy charakterystyczne elementy: nie-fotorealistyczny rendering 3D, włączenie ruchu ciała za pomocą motion capture i innych technik, oraz autonomię dzieł wspieraną przez sztuczną inteligencję. Filmy, instalacje, przedstawienia sceniczne i projekty VR grupy OpenEndedGroup miały swoje premiery m.in. w MoMA, Lincoln Center, Barbican, Muzeum Isabelli Stewart Gardner, Brooklyn Academy of Music, Hayward Gallery, Sadler’s Wells oraz na festiwalach filmowych w Berlinie, Nowym Jorku i Rzymie. Osiem ich cyfrowych filmów 3D jako pierwsze tego typu dzieła trafiło do stałej kolekcji MoMA.
