Napięcia i konflikty, które pojawiają się między ciałem performera, przestrzenią i mechaniką instalacji, odzwierciedlają sprzeczności i kontrowersje współczesnych zjawisk społecznych i tego, jak kształtują one jednostkę.
Ya-Wen Fu opracowała swój nowy projekt artystyczny NON-BODY, łączący instalację cyfrowo-mechaniczną, taniec i dźwięk, we współpracy z choreografem i tancerzem Shu-Yi Chou oraz artystą dźwiękowym Danielelem Romero Calderónem na potrzeby Biennale Sztuki Mediów WRO we Wrocławiu. Następnie projekt zostanie zaprezentowany również w kościele św. Elżbiety w Berlinie.
Tancerz Shu-Yi Chou jest połączony z cyfrowo sterowanym aparatem akustyczno-mechanicznym za pomocą przedłużeń ciała i lin stalowych. Aparat ten wywiera nacisk na jego ciało i przekształca jego ruchy w dźwięk. Urządzenie aktywnie antycypuje gesty tancerza. Shu-Yi Chou musi odpowiadać siłami przeciwnymi i zmieniać swoje typowe ruchy. Może się dostosować lub opierać, ale musi zmierzyć się z przyszłością, która została cyfrowo i mechanicznie zaprogramowana przez urządzenie.
Przedłużenia ciała stanowią interfejs między ruchem tancerza, aparatem a projektem dźwiękowym. Ya-Wen Fu opracowała je we współpracy z tajwańskim producentem protez i dostosowała indywidualnie do ciała performera. Po 30-minutowym występie ciało tancerza znika. Instalacja cyfrowo-mechaniczna oraz przedłużenia ciała pozostają do obejrzenia w przestrzeni wystawienniczej, a dźwięki zarejestrowane podczas performansu można usłyszeć.
Percepcja ruchu fizycznego w połączeniu z dźwiękiem i instalacją wciąga widzów w złożoną grę między pięknem, przymusem a oporem. W swojej twórczości Ya-Wen Fu bada wpływ sił społecznych i politycznych na jednostkę, jej kruchość i bezsilność. W projekcie NON-BODY nie tylko odsłania powierzchnię napięć społecznych, lecz także analizuje ukryte strategie i subtelne mechanizmy władzy, które leżą u podstaw złożoności współczesnych konfliktów.
Ya-Wen Fu skupia się na eksplorowaniu relacji między ciałem jednostki a społecznymi strukturami, w których ono funkcjonuje. Artystka podejmuje tę dynamikę nie tylko reprezentując jednostkę w jej otoczeniu, lecz także poprzez subtelne ramy koncepcyjne i krytyczną analizę obecności jednostki w przestrzeniach społecznych i fizycznych. Podczas gdy niektórzy performerzy całkowicie odsłaniają swoje ciała i wrażliwość, Ya-Wen Fu korzysta z ochronnych konstrukcji, które ją otaczają i wspierają. Konstrukcje te działają jak przedłużenie ludzkiego ciała, funkcjonując jako złożone aparaty zacierające granicę między człowiekiem a maszyną. Postacie w jej pracach wyłaniają się jako hybrydy – pół-człowiek, pół-maszyna – ilustrując złożoną relacją między jednostką a kontekstem społecznym.
Jej prace były prezentowane w wielu prestiżowych miejscach, m.in. na wystawie indywidualnej „so absurd” w Künstlerhaus Bethanien w Berlinie (2023); „Echo” w Schlossmediale Werdenberg w Szwajcarii (2022); w Städtisches Kunstmuseum Taipei (2021); w smac – Staatliches Museum für Archäologie Chemnitz podczas POCHEN Biennale (2020); na festiwalu CYNETART w HELLERAU – Europejskim Centrum Sztuki (2020); w Tainan Art Museum II, Tajwan (2019); w Kaohsiung Museum of Fine Arts, Tajwan (2019); na „inSonic 2018: Algorithmic Spaces” w ZKM | Centrum Sztuki i Mediów (2018); w Kunsthalle Exnergasse (KEX), WUK/Wiedeń (2017); oraz w LABoral Centro de Arte y Creación Industrial, Gijón (2014). W uznaniu dla jej dorobku artystycznego, w 2021 roku otrzymała Stypendium Projektowe Fundacji Hansa i Charlotte Krull oraz Nagrodę Artystyczną „A-i-R CYNETART 2018” w 2018 roku.
We współpracy z tancerzem Shu-Yi Chou i artystą dźwiękowym Danielem Romero Calderónem
Współprodukcja – mechanika: Chiu-Hung Chung
Współprodukcja – partnerzy pomocniczy: YCPO Prosthetics, Lin Guo-Wei
Projekt kostiumów: PROJECTbyH.
Wsparcie przy instalacji: Michael Kewitsch, Yan-Jun Huang
Projekt graficzny: Michael Kewitsch
Fotografia: Cheng-Chang Kuo
Asysta fotograficzna: Chun Yen Kuo
Dokumentacja wideo: Yessing Production Co, Ltd, NRUP.DE / STUDIO
Komunikacja: Thomas Dumke, Lea Petermann, Shih-Ju Lo
Współpraca organizacyjna między Biennale WRO we Wrocławiu a platformą CYNETART
Projekt finansowany przez: Ministerstwo Kultury Tajwanu, Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej, Wydział Kultury Urzędu Miasta Tajpej
Szczególne podziękowania za wsparcie dla: YCPO Prosthetics, Yasco Enterprise Corp., Michael Ohme i Mechanman Lab, Ronson Huang
