Kolekcja jadalnych gleb z całego świata zapraszająca do zweryfikowania przekonań na temat tego, co można jeść.
Muzeum gromadzi kolekcję jadalnych gleb z całego świata, zaprasza publiczność do kreatywnego myślenia i sprawdzenia swojej wiedzy na temat żywności i tradycji kulturowych. Odpowiada na następujące pytania: Co stoi za tradycją jedzenia ziemi? Skąd pochodzi jadalna ziemia? Jakie są możliwe korzyści i zagrożenia związane z jedzeniem ziemi? Jak materialne właściwości ziemi wpływają na jej smak? Jego celem jest stworzenie obszernej kolekcji gleb sugerowanych do ustnego użytku z większości możliwych krajów oraz, poprzez ich różne zastosowania kulturowe i historie, przy pomocy interdyscyplinarnych partnerstw, warsztatów i współpracy, przeprojektowanie i ponowne rozważenie istoty ziemi.
Mając na celu lepsze zrozumienie rzeczywistości współczesnej geofagii i stworzenie kolekcji Muzeum Ziemi Jadalnej, studio Masharu tworzy obszerną bazę danych jadalnych gleb do użytku doustnego dostępnych na rynku. Kolekcja zawiera 400 różnych rodzajów gleby z 34 różnych krajów, które zostały zakupionych za pośrednictwem internetu, sklepów oraz zebrane podczas wycieczek terenowych. Kolekcja zawiera próbki ziemi z wielu krajów, takich jak Białoruś, Kongo, Wybrzeże Kości Słoniowej, Kuba, Francja, Niemcy, Ghana, Gwatemala, Indie, Indonezja, Iran, Irak, Kazachstan, Kirgistan, Litwa, Meksyk, Maroko, Holandia, Nigeria, Rosja, Słowenia, Surinam, Ukraina, USA, Uzbekistan i inne.
dr masharu (ono/jeno) mieszka i pracuje w Amsterdamie, kocha ziemię i kocha ją jeść. W 2016 założyło Muzeum Jadalnej Ziemi. Projekty masharu łączą badania naukowe z osobistym podejściem i praktykami kulturowymi. W 2011 roku masharu uzyskało stopień doktora nauk matematycznych oraz ukończyło z wyróżnieniem Akademię Fotografii w Amsterdamie. W latach 2013–2014 masharu uczestniczyło w programie rezydencji artystycznej w Rijksakademie van Beeldende Kunst w Amsterdamie. W 2018 roku masharu uczestniczyło w rezydencji artystycznej w Holenderskim Instytucie Zaawansowanych Studiów Humanistycznych i Społecznych (NIAS-KNAW).
Zarówno twórczość artystyczna, jak i naukowa masharu była prezentowana, pokazywana i publikowana w ponad 30 krajach, m.in. w Word Soil Museum w Wageningen, Ars Electronica Center w Linzu, Modern Art Museum w Erywaniu, African Artists’ Foundation w Lagos, Hiszpańskim Centrum Kultury w Gwatemali, World Design Event w Eindhoven, ReadyTex Gallery w Paramaribo, 4. Jakarta Contemporary Ceramics Biennale w Dżakarcie, European Ceramic Workcentre w Oisterwijk, Sustainica w Düsseldorfie oraz Museo Maritimo w Bilbao. Masharu otrzymało liczne nagrody, m.in. Award of Distinction na Prix Ars Electronica (Austria) oraz YouFab Global Creative Awards (Japonia). Twórczość masharu wspierana jest przez Fundusz Mondriaana.
Projekt realizowany dzięki wsparciu holenderskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
