21 maja o 21:00 w Narodowym Forum Muzyki – polska premiera utworu na organy kontrolowane przez komputer i przetwarzanie elektroakustyczne, wraz z warstwą wideo tworzoną na żywo przez Mirę Boczniowicz za pomocą instalacji „…SOMETHING…”. Wydarzenie biletowane.
„Wiatr, a co za tym idzie powietrze, są nieodłączną częścią muzyki. Bez powietrza po prostu nie ma muzyki” – podkreśla Matthias Krüger, jeden z wiodących niemieckich kompozytorów muzyki współczesnej. W L’Être contre le vent – improwizacji skomponowanej na organy kontrolowane przez komputer i przetwarzanie elektroakustyczne – eksploruje on tembr monumentalnego instrumentu poprzez konfrontację masy dźwięku z właściwościami, jakie nadaje mu szeroko pojęta elektronika. Przy manuale podczas polskiego prawykonania dzieła zasiądzie Tobias Tobit Hagedorn.
Inspiracją powstania L’Être contre le vent (pol. być pod wiatr) stał się dla Krügera częściowo wiersz francuskiego poety i eseisty Paula Valéry’ego La jeunesse parque z 1917 roku. Zawarte w nim odniesienia do siły wiatru okazały się punktem wyjścia dla kompozytora, w ujęciu którego powiew jest zarazem mocną metaforą wszechobecnego dźwięku. Krüger osadza go w kontekście organów generujących brzmienie w wyniku wykorzystania drgań powietrza przepływającego przez piszczałki pogrupowane w poszczególne głosy.
„Organy słusznie uważane są za najstarszy syntezator na świecie. Ich dźwięk był jednak od zawsze akustyczny – fizyczny, z prawdziwą cyrkulacją powietrza, dzięki której instrument oddycha […]. Podłączamy więc instrument do komputera, kontrolując jego zawory i przepływ powietrza poprzez złożone, pozornie nieskończone rytmiczne i harmoniczne wzorce, jednocześnie łącząc dźwięk akustyczny z jego elektroniczną emulacją i żywym elektronicznym przetwarzaniem, wykorzystując w ten sposób jego wewnętrzny potencjał do eksploracji istoty tego, czym jest sama muzyka: czasu i przestrzeni. A my, słuchacze, stajemy się, słowami Paula Valéry’ego, L’Être contre le vent: »Istotą przeciwstawiającą się wiatrowi, w najostrzejszym powietrzu, / Otrzymującą prosto w twarz wezwanie z morza«” – omawia swój nowy projekt Krüger.
Warstwę wizualną dzieła wzbogaci prapremierowo wideo tworzone na żywo przez Mirę Boczniowicz za pomocą wielokanałowej instalacji wideo …SOMETHING…
Bilety można zakupić w Narodowym Forum Muzyki lub online. Wydarzenie współorganizujemy we współpracy z festiwalem Musica Electronica Nova oraz Narodowym Forum Muzyki.
Matthias Krüger to kompozytor muzyki współczesnej, mieszkający na stałe między Paryżem a Hamburgiem. Urodził się w 1987 roku w Ulm (Niemcy), dorastał w Brukseli i Trewirze. Studiował kompozycję muzyczną w Wyższej Szkole Muzyki i Tańca w Kolonii, na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku oraz w IRCAM w Paryżu, a także język francuski na Uniwersytecie w Kolonii i Uniwersytecie Sorbony (Paryż). Obecnie jest doktorantem na Uniwersytecie Muzyki i Teatru w Hamburgu, gdzie prowadzi badania nad kompozycją hybrydową łączącą muzykę, taniec, teatr i wideo.
Otrzymał liczne nagrody i stypendia, m.in. od DAAD, Niemieckiej Narodowej Fundacji Akademickiej, na konkursie Mendelssohna w Berlinie w 2013 roku, nagrodę B.A. Zimmermanna w Kolonii w 2015 roku, nagrodę kompozytorską Chevillion-Bonnaud (Orlean 2016) oraz nominację do nagrody Gaudeamus 2018 (Utrecht). Rezydencje artystyczne i wyjazdy badawcze zaprowadziły go m.in. do Stambułu, Paryża, Nowej Zelandii i Montrealu, gdzie był kompozytorem rezydentem w Goethe-Institut i Le Vivier oraz Graduate.
Był również badaczem na Uniwersytecie McGill w Montrealu/CIRMMT oraz w Wenecji, gdzie odbywał rezydencję artystyczną w Niemieckim Centrum Studiów Weneckich. Rezydencje związane z produkcją muzyki elektronicznej prowadziły go do GRAME (Lyon) oraz GMEM (Marsylia).
Jego utwory były wykonywane przez zespoły takie jak Klangforum Wien, Orkiestra Symfoniczna WDR, ensemble Recherche, ensemble Aventure, Ensemble Ascolta, Ensemble Inverspace, Ensemble Hand Werk, Ensemble BRuCH, Fukio Ensemble, IEMA Ensemble, Slagwerk Den Haag i Oerknal, PluralEnsemble Madrid oraz Meitar Ensemble Tel Awiw. Koncerty odbywały się w krajach całej Europy, w USA, Kanadzie i Azji w ramach festiwali takich jak ECLAT Stuttgart, Donaueschinger Musiktage, Jesień Warszawska, Gaudeamus Muziekweek, Festival de Royaumont, Nuova Consonanza Rzym czy Shanghai New Music Week, a także w salach koncertowych takich jak Konzerthaus Berlin, Palau de la Música Catalana w Barcelonie, Centre Pompidou w Paryżu i Carnegie Hall w Nowym Jorku.
Ponadto regularnie prowadzi wykłady o swojej muzyce na międzynarodowych uczelniach, takich jak Uniwersytet Harvarda, Manhattan School of Music, CIRMMT w Montrealu, CRR w Paryżu, CNSMD w Lyonie, Accademia di Belle Arti w Wenecji, Konserwatorium w Palmie na Majorce, Istanbul Teknik Üniversitesi, Bilkent Üniversitesi w Ankarze, Uniwersytet Muzyczny w Wiedniu czy niemieckie akademie muzyczne w Kolonii, Fryburgu, Essen i Karlsruhe. Prowadzi także zajęcia z teorii muzyki w różnych konserwatoriach w regionie paryskim.
Jego album portretowy ᴀɪɴ·ᴛ ɴᴜᴛʜɪɴ· ʙᴜᴛ ғᴀɪʀʏ ᴅᴜsᴛ, wydany w październiku 2021 roku przez wytwórnię WERGO w ramach serii „Edition Zeitgenössische Musik/Podium Gegenwart”, został w styczniu 2022 roku wpisany na długą listę Niemieckiej Nagrody Krytyków Płytowych. Jego drugi, monograficzny album Rosebud ukaże się w lecie 2025.
